update
Door: Lieke van Dongen
Blijf op de hoogte en volg Lieke
15 Februari 2013 | Egypte, Caïro
Halloo luitjes!
Ik zit ietwat vermoeid na een heel gezellig stapavondje nu rustig op mijn balkonnetje bij te komen en heb dus eindelijk de tijd gevonden om een update te geven over mijn geweldige leventje hier in het bizarre Cairo. '
Het leven, de maniertjes en de gekke omstandigheden begin ik steeds meer gewend aan te raken en voel me al aardig thuis hier. Me leven heeft al een zekere regelmaat gekregen. Bijna elke ochtend moet ik rond half 8 opstaan, wat best zwaar is soms aangezien ik hier vaak slaap tekort heb. De moskee is namelijk zo dicht bij ons huis dat het lijkt alsof de imam naast je bed staat te schreeuwen, wat nogal kan storen in je slaap. Dan heb je verder nog het vele getoeter waar de egyptenaren erg van houden en als ze echt opdreef zijn hele melodieen samen maken. En om het af te maken heb je de rare, nog steeds onbekende persoon, die hele dagen en nachten lang in onze straat yibyaya roept. Ik heb nog steeds geen flauwbenul van wat die ermee bedoelt maar als ik erachter kom wie het is, ben ik bang dat ik op een ochtend een flinke emmer water vanaf me balkon over hem heen zal gooien. Cairo slaapt dus nooit en ik daarom ook moeilijk. Maar omdat Cairo nooit slaapt is het ook zo'n fantastische stad! Maar dus na mezelf uit bed te hebben gesleept lopen we naar het instituut om daar vervolgens te zweten onder het enorm hoge niveau arabisch, in de pauze even een lekker broodje tamiyya (falafel) halen voor 20 cent en dan om half 2 zijn we uit. Het huiswerk is best veel en heb vaak nogal moeite om me ertoe te zetten aangezien ik zon associeer met leuke dingen doen, wat niet echt handig is hier in Cairo aangezien de zon altijd schijnt. En dus gaan ik in de middag vaak iets leuks doen ipv huiswerk maar de leraren zeggen dat je je ook in het egyptische leven moet mengen dus ja het is ook een soort van huiswerk eigenlijk. Verder eet ik in de avond bijna altijd buiten de deur aangezien je vaak nog duurder uit bent om zelf te koken dan iets te halen dus dan is de keuze snel gemaakt. En in de avond vaak nog ergens een drankje doen of soms gewoon lekker vroeg naar bed.
Ik ben een echte master geworden in het doden van kakkerlakken en begin het steeds meer te zien als een soort kat en muis spel wat nog best grappig kan zijn, zolang ze maar uit mijn slaapkamer blijven. Motten hebben me slaapkamer wel gevonden en ik heb dus vooral in me nieuwe kleding, heel lullig, allemaal kleine gaatjes. Dat was even heftig maar ik ben over de schrik heen en hoop dat de mottenballen hun werk doen.
Het gene wat me het meest heeft verbaasd hier in Cairo is de diversiteit. Gisterochtend bijvoorbeeld stond ik in de vrouwencoupe in de metro tussen de gesluierde vrouwen waar alle ogen op ons gericht waren en in de avond was ik in een club met house muziek, drank en waar de vrouwen gekleed waren in blote jurkjes en hoge hakken. Wat ik ook nooit verwacht had is dat ik al naar best wat concerten geweest ben en er deze week nog twee op de planning staan. Het leven gaat hier grotendeels dus gewoon door, ongeacht de crisis die op dit moment hier speelt. De Egyptenaren die ik spreek zijn erg pessimistisch over de toekomst van Egypte. De armoede word steeds erger en Morsi komt zijn beloftes niet na en is niet de president waarop de meeste egyptenaren gehoopt hadden dus ik ben benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt, we gaan het meemaken. Ik ben iedergeval nog lang niet klaar in deze stad dus hoop dat ik gewoon kan blijven.
Voor als iemand mijn adres wil, die heb ik eigenlijk niet aangezien iedereen een ander nummer zegt. Eerst werd er gezegd dat we op nummer 1 worden, toen was het 1000 en nu is het 2 dus ik ben vertrouw het niet meer helemaal. Een adres wat iedergeval wel klopt is van het instituut, dat is:
Nederlands-Vlaams Instituut Cairo NVIC
Netherlands- Flemish Institute in Cairo
1, Dr Mahmoud Azmi Street
P.O. Box 50 - Zamalek 11211 - Cairo
Salaam!
Ik zit ietwat vermoeid na een heel gezellig stapavondje nu rustig op mijn balkonnetje bij te komen en heb dus eindelijk de tijd gevonden om een update te geven over mijn geweldige leventje hier in het bizarre Cairo. '
Het leven, de maniertjes en de gekke omstandigheden begin ik steeds meer gewend aan te raken en voel me al aardig thuis hier. Me leven heeft al een zekere regelmaat gekregen. Bijna elke ochtend moet ik rond half 8 opstaan, wat best zwaar is soms aangezien ik hier vaak slaap tekort heb. De moskee is namelijk zo dicht bij ons huis dat het lijkt alsof de imam naast je bed staat te schreeuwen, wat nogal kan storen in je slaap. Dan heb je verder nog het vele getoeter waar de egyptenaren erg van houden en als ze echt opdreef zijn hele melodieen samen maken. En om het af te maken heb je de rare, nog steeds onbekende persoon, die hele dagen en nachten lang in onze straat yibyaya roept. Ik heb nog steeds geen flauwbenul van wat die ermee bedoelt maar als ik erachter kom wie het is, ben ik bang dat ik op een ochtend een flinke emmer water vanaf me balkon over hem heen zal gooien. Cairo slaapt dus nooit en ik daarom ook moeilijk. Maar omdat Cairo nooit slaapt is het ook zo'n fantastische stad! Maar dus na mezelf uit bed te hebben gesleept lopen we naar het instituut om daar vervolgens te zweten onder het enorm hoge niveau arabisch, in de pauze even een lekker broodje tamiyya (falafel) halen voor 20 cent en dan om half 2 zijn we uit. Het huiswerk is best veel en heb vaak nogal moeite om me ertoe te zetten aangezien ik zon associeer met leuke dingen doen, wat niet echt handig is hier in Cairo aangezien de zon altijd schijnt. En dus gaan ik in de middag vaak iets leuks doen ipv huiswerk maar de leraren zeggen dat je je ook in het egyptische leven moet mengen dus ja het is ook een soort van huiswerk eigenlijk. Verder eet ik in de avond bijna altijd buiten de deur aangezien je vaak nog duurder uit bent om zelf te koken dan iets te halen dus dan is de keuze snel gemaakt. En in de avond vaak nog ergens een drankje doen of soms gewoon lekker vroeg naar bed.
Ik ben een echte master geworden in het doden van kakkerlakken en begin het steeds meer te zien als een soort kat en muis spel wat nog best grappig kan zijn, zolang ze maar uit mijn slaapkamer blijven. Motten hebben me slaapkamer wel gevonden en ik heb dus vooral in me nieuwe kleding, heel lullig, allemaal kleine gaatjes. Dat was even heftig maar ik ben over de schrik heen en hoop dat de mottenballen hun werk doen.
Het gene wat me het meest heeft verbaasd hier in Cairo is de diversiteit. Gisterochtend bijvoorbeeld stond ik in de vrouwencoupe in de metro tussen de gesluierde vrouwen waar alle ogen op ons gericht waren en in de avond was ik in een club met house muziek, drank en waar de vrouwen gekleed waren in blote jurkjes en hoge hakken. Wat ik ook nooit verwacht had is dat ik al naar best wat concerten geweest ben en er deze week nog twee op de planning staan. Het leven gaat hier grotendeels dus gewoon door, ongeacht de crisis die op dit moment hier speelt. De Egyptenaren die ik spreek zijn erg pessimistisch over de toekomst van Egypte. De armoede word steeds erger en Morsi komt zijn beloftes niet na en is niet de president waarop de meeste egyptenaren gehoopt hadden dus ik ben benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt, we gaan het meemaken. Ik ben iedergeval nog lang niet klaar in deze stad dus hoop dat ik gewoon kan blijven.
Voor als iemand mijn adres wil, die heb ik eigenlijk niet aangezien iedereen een ander nummer zegt. Eerst werd er gezegd dat we op nummer 1 worden, toen was het 1000 en nu is het 2 dus ik ben vertrouw het niet meer helemaal. Een adres wat iedergeval wel klopt is van het instituut, dat is:
Nederlands-Vlaams Instituut Cairo NVIC
Netherlands- Flemish Institute in Cairo
1, Dr Mahmoud Azmi Street
P.O. Box 50 - Zamalek 11211 - Cairo
Salaam!
-
16 Februari 2013 - 19:45
Helen:
Ha lieke,
Met veel plezier heb ik je verslag van je leven in Cairo gelezen. Wat een ander en heerlijk leven heb je daar zeg. Ik hoop dat je inmiddels de motten onder controle hebt, want dat is wel zonde als ze zich tegoed doen aan jouw kleding. Ja het lijkt me inderdaad moeilijk om 's middags aan de studie te gaan als de zon zo lekker schijnt. Het lijkt me erg moeilijk om dat arabisch onder de knie te krijgen. Spreek je het daar veel of spreekt iedereen daar engels? Wat vliegt de tijd, je bent alweer bijna een maand weg. Kortom Lieke geniet, want deze studietijd komt nooit meer terug! Lieve groeten, Helen -
22 Februari 2013 - 04:11
Rowana Legito:
Heeee Jut!
Hahah ik moet zo lachen als ik je verslag lees, het lijkt net alsof ik het je gewoon hier hoor vertellen. Ik hoop voor die onbekende persoon dat je er niet achterkomt wie het is... Dan zal diegene zn leven voorgoed verpest zijn haha. Heerlijk zeg, dat goedkope eten en vooral NOOIT koken. Ik ben benieuwd of we er nog wat van kunnen als we weer terug zijn in Grun.. Maar daar hoeven we voorlopig nog niet aan te denken:). Merk je nu dat het steeds warmer wordt of blijft het weer nog een beetje hetzelfde? Want het studeren zal dan zeker alleen maar moeilijker worden zodra het echt heet wordt.. Dus, wees een verstandige en goede student, doe nu zo veel mogelijk, dan hoeft het later niet!! (Okee, helemaal niet is weer érg overdreven helaas, sorry, laat je niet door mij beïnvloeden) Ik hoop dat je dierengevechten zo snel mogelijk over zijn, en verder: GENIET GENIET GENIET. En alvast veel plezier deze week! (O ja en let op jezelf, dan heb ik toch nog wat verstandigs gezegd in dit bericht).
Kussss xxxxxxxxx -
01 April 2013 - 12:45
Wendy En Manon:
Gefliciteerd met je verjaardag maak ereen leuke dag van
xxx wendy en manon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
